SOMEDAY WE’LL TELL EACH OTHER EVERYTHING
Γερμανία, 2023.
Σκηνοθεσία: Εμιλί Ατέφ.
Σενάριο: Εμιλί Ατέφ, Ντανιέλα Κριν.
Ηθοποιοί: Μαρλένε Μπάροου, Φέλιξ Κράμερ.
Διάρκεια: 129 λεπτά.
Καλοκαίρι του 1990, στην ύπαιθρο των συνόρων ανάμεσα στην Ανατολική και Δυτική Γερμανία, οι οποίες είναι πια έτοιμες για την ένωση μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η Μαρία θα γίνει σε λίγο καιρό 19 ετών. Οι γονείς της έχουν χωρίσει και η μητέρα της είναι άνεργη και ανήμπορη να τη ζήσει. Οπότε η Μαρία μένει με τον φίλο της, Γιοχάνες, στο αγρόκτημα των γονιών του, οι οποίοι την έχουν αγκαλιάσει σα δική τους κόρη.
Η Μαρία προτιμά να χάνεται στα βιβλία παρά να εστιάζει στην αποφοίτηση και το μέλλον της. Μέχρι που συναντά τυχαία τον Χένερ, έναν αρκετά μεγαλύτερό της, μοναχικό και κακόφημο αγρότη που ζει εκεί κοντά. Ένα μόνο άγγιγμα αρκεί για να πυροδοτήσει έναν έρωτα που κατακαίει τη ζωή της. Ένα μυστικό πάθος γεμάτο λαχτάρα κι επιθυμία που καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμά του. Ενώ η Μαρία μένει με περισσότερα ερωτήματα, παρά απαντήσεις. Το μόνο σίγουρο; Μετά από αυτό το καλοκαίρι, δε θα είναι ποτέ πια η ίδια.
Στην έκτη της ταινία “Κάποια μέρα θα πούμε τα πάντα ο ένας στον άλλο” η Γερμανογαλλο-ιρανή σκηνοθέτης Εμιλί Ατέφ, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ντανιέλα Κριν. Επιστρέφει βέβαια στα θέματα της συγκυρίας που κρατά τους εραστές χώρια. Τοποθετημένο σ’ ένα ειδυλλιακό αγρόκτημα που βρίσκεται στα σύνορα μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Γερμανία, ένα έφηβο κορίτσι ενηλικιώνεται μέσα από μια θυελλώδη σχέση μ’ ένα μεγαλύτερο άνδρα. Μια εμπειρία παρόμοια με τους παθιασμένους έρωτες από την κλασική λογοτεχνία που διαβάζει.
Ένα ερωτικό τρίγωνο
Η πρώτη συνάντηση της Μαρίας με τον Χένερ είναι μια μάλλον σαρκική υπόθεση. Ενώ αντίστοιχα η πρώτη προσπάθεια συνεύρεσης με τον φίλο της Γιοχάνες δείχνει μια οικειότητα. Είναι εμφανής άλλωστε από το πως γδύνονται αλλά και στα χαμογελαστά φρέσκα πρόσωπα τους. Το ζευγάρι είναι νέο, αισιόδοξο κι ερωτευμένο, κάνοντας σχέδια για το μέλλον, τουλάχιστον μέχρι να πει εμπόδιο η επιθυμία. Η Μαρία αρχίζει να μπαίνει σε διλλήμα ανάμεσα στον σκληροτράχηλο αλλά αρκετά ταραγμένο Χένερ και τον καλοσυνάτο αλλά κάποιες στιγμές αφελή Γιοχάνες. Οι χαρακτήρες που τους περιβάλουν είτε λαχταρούν τις απολαύσεις της καπιταλιστικής Δύσης είτε την επιστροφή στη σταθερότητα που προσέφερε η σοσιαλιστική Ανατολή.
Το δράμα του ερωτικού τριγώνουτο ξετυλίγει με αργούς ρυθμούς μέχρι να καταλήξει σ’ ένα αναμενόμενο τραγικό συμπέρασμα. Αρχικά γιατί ποτέ δεν καταφέρνει να ξεπεράσει την ανεξιχνίαστη ονειροπόληση της Μαρίας, το αόριστο τραύμα του Χένερ και την ευγενική μελαγχολία του Γιοχάνες. Το “Κάποια μέρα θα πούμε τα πάντα ο ένας στον άλλο” είναι γεμάτο από καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Ιδιαίτερα η περίπλοκη σχέση της Μαρίας με την άνεργη μητέρα της.
Οι καλύτερες στιγμές της ταινίας βρίσκονται στις ιστορικές αναφορές. Καθένας από τους χαρακτήρες ζει έντονα το τέλος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, μια αλλαγή που φέρνει ελευθερία, ευτυχία αλλά ταυτόχρονα φόβο και θυμό. Η ανθρώπινη σύνδεση και η επικοινωνία επιστρέφουν, ενώ οι άνθρωποι είναι πλέον ελεύθεροι. Ενώ τους παρασύρει ο καταναλωτισμός αφού όλο και περισσότερα είδη είναι και πάλι διαθέσιμα. Όπως η γιαγιά της Μαρίας που ο ενθουσιασμός της είναι μεγάλος αφού μπορεί πλέον ν’ αγοράζει έτοιμη σαντιγί.
Τελικά τ’ αποτέλεσμα είναι ένα περίπλοκο δράμα, ένα δράμα που δουλεύει έξυπνα την ιστορία του και την άλλοτε μουντή και άλλοτε ηλιόλουστη ατμόσφαιρα. Όμως τις περισσότερες φορές χάνει αυτή την υπεροχή από τον αμφιταλαντευόμενο χειρισμό ενός περίπλοκου ρομαντισμού.
Δείτε το trailer του “Κάποια μέρα θα πούμε ο ένας τα πάντα στον άλλο” μ’ ένα
Αφήστε μια απάντηση