ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ
Η «Αποστροφή» (1965) είναι ένα ανησυχητικό, αγχωτικό και τρομακτικό ψυχολογικό θρίλερ τρόμου του συν-σεναριογράφου/σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Μια από τις καλύτερες ταινίες του, ήταν η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία (μετά το «Μαχαίρι στο Νερό» (1962) ) και η πρώτη του αγγλόφωνη ταινία. Η μακάβρια ιστορία, που γινόταν ολοένα και πιο δυσάρεστη στην παρακολούθηση, αφορούσε την ψυχική επιδείνωση σε σχιζοφρένεια της όμορφης, δειλής, ευάλωτης και παρανοϊκής νεαρής 18χρονης ξανθιάς μανικιουρίστα Κάρολ Λεντού (21χρονη Κατρίν Ντενέβ) από το Βέλγιο, η οποία ζούσε σε ένα κλειστοφοβικό διαμέρισμα στο Λονδίνο με τη μεγαλύτερη αδερφή της.
Η Κάρολ Λεντού είναι συνεχώς κακοδιάθετη και με τάση για κρίσεις, ενώ φαίνεται καταπιεσμένη από την συχνή παρουσία στο διαμέρισμα του εραστή της αδερφής της, Μάικλ. Από την άλλη και ο δικός της φίλος, ο Κόλιν, μπερδεύεται από την ψυχρότητα και την αδιαφορία της απέναντί του. Μένοντας μόνη της όταν η Έλεν και ο Μάικλ πηγαίνουν διακοπές στην Ιταλία, η Κάρολ αρχίζει να διαλύεται, υποφέρει από παραισθήσεις, απολύεται από τη δουλειά της, κλείνεται στο διαμέρισμα και αποσυνδέει το τηλέφωνο αφού δέχεται ένα προσβλητικό τηλεφώνημα από τη σύζυγο του Μάικλ (που προοριζόταν για την Έλεν).
Ανησυχώντας επειδή δεν κατάφερε να επικοινωνήσει μαζί της, ο Κόλιν τηλεφωνεί στο διαμέρισμα και σπάει την πόρτα όταν δεν μπορεί να την πείσει να την ανοίξει. Φοβισμένη, τον ξυλοκοπεί μέχρι θανάτου, πετάει το σώμα του στην μπανιέρα και προσπαθεί να φράξει την σπασμένη πόρτα. Τότε εμφανίζεται ο σπιτονοικοκύρης που ζητάει το ενοίκιο και παραβιάζει την πόρτα. Στην αρχή τρομοκρατημένος από την ακαταστασία, καταλαβαίνει λάθος, αρχίζει να κάνει κάποιες προκλητικές κινήσεις προς την Κάρολ και τελικά τον χτυπά θανάσιμα με το ξυράφι του Μάικλ. Επιστρέφοντας από τις διακοπές τους, η Έλεν και ο Μάικλ, τρομοκρατημένοι, τη βρίσκουν ξαπλωμένη ακίνητη και με τα μάτια της επίμονα στο πάτωμα.
Υπήρχαν νύξεις από την αρχή ότι υπέφερε για πολλά χρόνια από φόβο για τους άνδρες, ότι ήταν σεξουαλικά καταπιεσμένη και απόμακρη από το σεξ, και ότι είχε υπάρξει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στην παιδική της ηλικία. Το άδειο βλέμμα της και το ονειρικό της πρόσωπο από τα βασανισμένα νιάτα της αντικατοπτρίζονταν σε μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία, πιθανώς δείχνοντας σεξουαλικές παραβιάσεις από τον πατέρα της ή κάποια άλλη μεγαλύτερη ανδρική φιγούρα στο παιδικό της δωμάτιο.
Η αρχική εικόνα κατά τη διάρκεια των τίτλων είναι ένα εξωτερικό κοντινό πλάνο ενός ματιού, με τον τίτλο της ταινίας REPULSION να κυλάει, να περιστρέφεται και να τυλίγεται γύρω από το μάτι από δεξιά προς τα αριστερά υπό τους ήχους ενός τυμπάνου. Τα ονόματα των ηθοποιών και οι τίτλοι κινούνταν προς τα πάνω και εμφανίζονταν σε περίεργες γωνίες πάνω από το μάτι. Ωστόσο, η τελική αναφορά: «Σκηνοθεσία: Ρομάν Πολάνσκι» κινούνταν σε μια ευθεία οριζόντια γραμμή (από δεξιά προς τα αριστερά) και έκοβε το μάτι. Υπήρξε μια αργή έλξη προς τα πίσω από το δεξί μάτι της γυναίκας, το οποίο κοιτούσε ακίνητα. Έτσι δημιουργείται η υπόνοια ότι μεγάλο μέρος της ταινίας θα βλεπόταν από την οπτική γωνία της πρωταγωνίστριας.
Η ολοένα και πιο διαπεραστική επιμονή του τηλεφώνου και των κουδουνιών, ο θόρυβος του ασανσέρ και οι τρεχούμενες βρύσες που προαναγγέλλουν την παρουσία του Μάικλ, το βουητό των μυγών γύρω από ένα κουνέλι που αποσυντίθεται, τα γέλια και τα εκστατικά βογκητά από την κρεβατοκάμαρα της Έλεν, ένα παιδί που εξασκείται στο πιάνο, το ήρεμο χτύπημα μιας καμπάνας μοναστηριού, όλα αυτά αποτελούν μια ακριβή ηχώ της ψυχικής κατάστασης της Κάρολ, παρατείνοντας την ατμόσφαιρα της ταινίας, ενώ ο διάλογος, υπερτονισμένος και ψευδής, την διαπερνά.
Η ταινία «REPULSION» διαθέτει καθαρή ασπρόμαυρη κινηματογράφηση, με μελαγχολικές πινελιές φιλμ νουάρ, καθώς και κατά καιρούς μια δυσαρμονική τζαζ μουσική επένδυση. Ωστόσο, υπήρχαν μόνο περιορισμένοι διάλογοι σε όλη την ταινία, ειδικά για την πρωταγωνίστριά της, Κατρίν Ντενέβ. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας ήταν αργό και η αγωνία ανεπαίσθητη στο μυαλό της εύθραυστης ηρωίδας, υπάρχουν σκηνές που προκαλούν ξαφνικά σοκ.
Ήταν η πρώτη ταινία της λεγόμενης «Τριλογίας των Διαμερισμάτων» του σκηνοθέτη, πριν από το «Το Μωρό της Ρόζμαρι» (1968) και το «Ο Ένοικος» (1976). Και οι τρεις ταινίες απεικόνιζαν την εξωφρενική αστική ζωή σε κλειστοφοβικά διαμερίσματα σε διαφορετικές πόλεις.
Movie Info
Ηνωμένο Βασίλειο, 1965.
Σκηνοθεσία: Ρομάν Πολάνσκι
Σενάριο: Ρομάν Πολάνσκι, Ζεράρ Μπραχ, Ντέιβιντ Στόουν.
Ηθοποιοί: Κατρίν Ντενέβ, Ίαν Χέντρι.
Διάρκεια: 105 λεπτά.
Αφήστε μια απάντηση