ALPHAVILLE: UNE ETRANGE AVENTURE DE LEMMY CAUTION
Ο έξυπνα ονομασμένος Λέμι Κόσιον (Έντι Κονσταντίν Αμερικανός ηθοποιός Β’κατηγορίας) είναι η πεμπτουσία όλων των Αμερικανών ιδιωτικών ντετέκτιβ σκληρών ανδρών που έχουμε δει ποτέ στις ταινίες, με το καπέλο, τα τραχιά χαρακτηριστικά, την φωνητική φινέτσα, τις κοφτερές απαντήσεις και φυσικά, μια γεύση για καβγάδες και ένα ημιαυτόματο Colt στην τσέπη του.
Ο Λέμι είναι ο κεντρικός χαρακτήρας στην ταινία Alphaville του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, μια ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1965 χωρίς φουτουριστικά σκηνικά ή φανταστικά γκάτζετ, στην οποία το μέλλον μοιάζει με ένα μείγμα αμερικανικού φιλμ νουάρ και μερικών από τις πιο μοντέρνες αλλά κατά τα άλλα εντελώς συνηθισμένες περιοχές του Παρισιού. Ο Λέμι είναι ένας μυστικός πράκτορας που ταξιδεύει με το ψευδώνυμο «Ίβαν Τζόνσον». Πρόκειται στην ουσία για ένα δημοσιογράφο που εργάζεται για την Figaro-Pravda, ένα επάγγελμα που πιθανώς επιλέχθηκε για να του δώσει ένα θέμα κάλυψης σε περίπτωση που κάποιος τον ρωτούσε γιατί φωτογράφιζε συνεχώς τα πάντα (αν και το γιατί χρησιμοποιεί μια πλαστική καταναλωτική φωτογραφική μηχανή με ένα μικροσκοπικό φλας μπορεί να είναι πιο δύσκολο να εξηγηθεί). Και αν το όνομα αυτής της εφημερίδας ακούγεται λίγο ύποπτο, ο Γκοντάρ όπως φαίνεται το κάνει σε μεγάλο μέρος αυτής της ταινίας, σαν να θέλει να πει ότι καταλαβαίνει ότι η κινηματογράφηση είναι ένα παιχνίδι και αν όλα σε αυτήν την ταινία είναι απλώς υπερβολικά, αυτό είναι εντελώς σκόπιμο
εκ μέρους του.
Η πτυχή επιστημονικής φαντασίας του Alphaville φαίνεται περισσότερο στην ιδέα παρά στα γραφικά της ταινίας. Το Alphaville είναι μια πόλη που ελέγχεται από έναν υπολογιστή, τον Άλφα 60. Ο υπολογιστής δημιουργήθηκε από έναν καθηγητή με το εύστοχο όνομα φον Μπράουν (Χάουαρντ Βέρνον) και είναι
στην ουσία ένας δικτάτορας, έχοντας απαγορεύσει τόσο την ελευθερία του λόγου όσο και την έκφραση συναισθημάτων. Σε μια ιδέα που φαίνεται να είναι βγαλμένη από το 1984 του Τζορτζ Όργουελ.
Η δουλειά του Κόσιον είναι να βρει τον Χένρι Ντίκσον (Ακιμ Ταμίροφ), έναν συνάδελφο μυστικό πράκτορα που έχει νιώσει υπερβολικά άνετα πνίγοντας τις λύπες του στις απολαύσεις του αλκοόλ, που δεν έχουν απαγορευτεί στο Alphaville. Το σεξ είναι επίσης διαθέσιμο, αν και πιθανώς όχι ο έρωτας. Σχεδιάζει επίσης να κυνηγήσει τον φον Μπράουν, και για αυτή την αποστολή απολαμβάνει τη βοήθεια της κόρης του φον Μπράουν, Νατάσα (Άννα Καρίνα).
Ο γαλλικός υπότιτλος της ταινίας Alphaville, «μια παράξενη περιπέτεια του Λέμι Κόσιον», προσφέρει μια καλή ένδειξη ότι πρόκειται για μια ταινία που πρέπει να παρακολουθείται με αρκετούς ενδιασμούς. Το ίδιο ισχύει και για διάφορες ενδείξεις μέσα στην ταινία, συμπεριλαμβανομένης της συνήθειας ορισμένων χαρακτήρων να απευθύνονται απευθείας στην κάμερα, και ορισμένων κόλπων επεξεργασίας του φιλμ που είναι καθαρά ερασιτεχνικοί.
Πάνω απ’ όλα, το Alphaville φαίνεται καταπληκτικό. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη δουλειά του κινηματογραφιστή Ραούλ Κουτάρ, ο οποίος είχε μια πραγματική αίσθηση των νυχτερινών λήψεων, στον σκηνογράφο Πιέρ Γκαφρόι, ο οποίος επινοεί κάθε είδους αφηγηματικά στηρίγματα για να εκφράσει την παραδοξότητα της κοινωνίας του Alphaville, και σε όποιον αναζήτησε τις τοποθεσίες για αυτήν την ταινία. Το σενάριο, του Γκοντάρ, βασίζεται σε μια ποικιλία επιρροών, ενώ το soundtrack του Πολ Μισράκι ενισχύει τόσο την ατμόσφαιρα νουάρ, με τακτικές διακοπές από ηλεκτρονικά μπιπ, για να μας υπενθυμίζουν ότι είναι επίσης φουτουριστικό, όσο και τον παραλογισμό όλων αυτών.
Movie Info
Γαλλία – Ιταλία, 1965.
Σκηνοθεσία: Ζαν-Λικ Γκοντάρ.
Σενάριο: Ζαν-Λικ Γκοντάρ, Πολ Ελουαρτ. Ηθοποιοί: Έντι Κονσταντίν, Άννα Καρίνα, Ακιμ Ταμίροφ.
Διάρκεια: 99′ λεπτά.
Αφήστε μια απάντηση