Ο Ζαν Πιέρ Ζανέ και ο συν-σκηνοθέτης του Μαρκ Καρό, έκαναν το σκηνοθετικό τους ντεμπούτο σε μεγάλου μήκους ταινία με αυτή τη σουρεαλιστική μαύρη κωμωδία.
Διαδραματίζεται σ’ ένα απελπιστικό μέλλον, όπου το φαγητό είναι σπάνιο, και μια περίεργη ομάδα ανθρώπων ζουν ως γείτονες σε ένα βρώμικο, αστικό κτήριο πολυκατοικίας. Το κτήριο βρίσκεται πάνω από ένα κρεοπωλείο, το οποίο έχει ένα μακροχρόνιο σύστημα.
Προσλαμβάνει συντηρητές για το κτήριο, περιστασιακά όμως αυτοί οι εργάτες εξαφανίζονται και ξαφνικά μια νέα αποστολή κρέατος εμφανίζεται στο μαγαζί έτοιμο να το κατασπαράξουν οι ένοικοι.
Ο τελευταίος συντηρητής είναι ο εύθυμος Λουισόν, ένας πρώην κλόουν του τσίρκου, που μερικές φορές είναι λυπημένος επειδή η πρώην σύντροφός του, μια μαϊμού σκοτώθηκε και φαγώθηκε. Τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν τον κανονικό τους δρόμο, αλλά η κόρη του χασάπη, που έχει αρχίσει να συμπαθεί τον νέο άντρα αποφασίζει να τον προειδοποιήσει.
Στην πορεία θα συναντήσουμε επίσης αρκετούς από τους ένοικους της πολυκατοικίας, μεταξύ των οποίων ένα ζευγάρι κυρίων που φτιάχνουν μικρά παιχνιδάκια από χαρτόνι, μια γυναίκα που κάνει πολλές κωμικές απόπειρες αυτοκτονίας και ένα άντρα που κρατάει βατράχια και σαλιγκάρια.
Ενώ τα πράγματα προχωρούν αρχίζει να δημιουργείται μια αναταραχή καθώς μια ομάδα ανταρτών με μαύρη στολή που έχουν δημιουργήσει ένα χορτοφαγικό κίνημα, κινούνται μέσα από τις αποχετεύσεις και αρχίζουν ήσυχα να περιβάλουν το κτήριο.
Ο Ζανέ και ο Καρό δείχνουν ότι λατρεύουν τις συνθήκες που τους παρέχει το κτήριο και κατασκευάζουν πολλές υπέροχες στιγμές, ειδικά χρησιμοποιώντας τους αεραγωγούς που συνδέουν τα δωμάτια. Μια υπέροχη ακολουθία ξεκινά με ένα ζευγάρι που κάνει έρωτα σ’ ένα ελαστικό κρεβάτι και σιγά σιγά κάθε ένοικος προσθέτει τα δικά του στοιχεία, ο ρυθμός μεγαλώνει αποκτά φρενήρη ώθηση έως ότου όλα εκραγούν σε μια κορύφωση στο φινάλε.
Λαμβάνοντας υπόψη την ήπια υπόθεση επιστημονικής φαντασίας την ιδιόμορφη επεξεργασία των άγριων εικαστικών με το αισιόδοξο soundtrack του Carlos D’Alessio, έχουμε ένα άκρως απροσδόκητο αποτέλεσμα. Αστείο, συναρπαστικό και απίστευτα περίεργο, γιατί αυτό το ζοφερό όραμα ενός κανιβαλιστικού μέλλοντος είναι ένα ιδιαίτερα τολμηρό εγχείρημα.
Το μέλλον δείχνει να είναι θλιβερό αλλά αποτελεσματικά δημιουργημένο, αποκαλύπτοντας μόνο μακρινές εξωτερικές λήψεις σκοτεινής, καλυμμένης από σκόνη πόλης. Τα κτίρια καταρρέουν και ο ήλιος μόλις αχνοφαίνεται μέσα από τα πυκνά σύννεφα. Τα πάντα είναι καλυμμένα με βρωμιά και υγρασία με μια ακαταμάχητη σκούρα απόχρωση που πνίγει κάθε ζωντάνια.
Το μακιγιάζ, τα κοστούμια και οι χαρακτήρες αποδίδονται ιδανικά, με τις επιλογές του καστ να εκμεταλλεύονται τους ιδιόρρυθμους ηθοποιούς με καρτουνίστικο τρόπο σε κάθε τους βήμα.
Ενώ το θέμα είναι ζοφερό το ’’Delicatessen’’ είναι μια γοητευτικά μοναδική ταινία. Αστεία, εκκεντρική και με μια παράξενη αίσθηση ιδιοτροπίας.
Γαλλία, 1991.
Σκηνοθεσία: Ζαν Πιερ Ζανέ, Μαρκ Καρό.
Σενάριο: Ζαν Πιέρ Ζανό, Μαρκ Καρό, Ζιλ Αντριέν.
Ηθοποιοί: Ντομινίκ Πινόν, Μαρί-Λορ Ντουγνάκ, Ζαν-Κλοντ Ντρεφίς, Καρίν Βιαρ, Ρούφους, Τίκι Ολγκαντό, Συλβί Λαγκιούνα, Ζακ Ματού, Ζαν-Φρανσουά Περιέ, Αν-Μαρί Πισανί, Χάουαρντ Βέρνον, Τσικ Ορτέγκα.
Διάρκεια: 99 λεπτα
Αφήστε μια απάντηση