REBEL WITHOUT A CAUSE
Συχνά η αγάπη ενός γονέα είναι αυτή που τους τυφλώνει απέναντι στην πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει. Το «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία» εξερευνά αυτό και πολλά άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τους εφήβους της δεκαετίας του 1950 και εξακολουθούν να βρίσκουν παραλληλισμούς μέχρι σήμερα.
Ο Τζιμ Σταρκ (Τζέιμς Ντιν) είναι ένας προβληματικός νεαρός. Τον συναντάμε καθώς είναι ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο σε μια κατάσταση μέθης που παίζει με μια μαϊμού που χτυπάει τα κύμβαλά της στους τίτλους αρχής. Οδηγείται στο αστυνομικό τμήμα όπου συναντά ανθρώπους που θα γίνουν σημαντικοί για αυτόν.
Μία από αυτές είναι μια νεαρή γυναίκα, η Τζούντι (Νάταλι Γουντ), η οποία το έσκασε από το σπίτι εξαιτίας των γονιών της. Έχει έναν λόγο, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει αν θέλει πραγματικά να μείνει ή να φύγει. Ένας άλλος νεαρός, ο Πλάτωνας (Σαλ Μινέο), έχει κλαπεί με τη νοσοκόμα του (Μαριέτα Κάντι) επειδή είχε κλέψει ένα όπλο από το υπνοδωμάτιο των γονιών του και είχε πυροβολήσει μια γέννα κουταβιών.
Τα προβλήματα του Τζιμ είναι λίγο λιγότερο εμφανή. Νιώθει ότι οι γονείς του τον παραγκωνίζουν επειδή μπλέκει σε μπελάδες και δεν μπορεί να κάνει φίλους, ενώ στην πραγματικότητα είναι θυμωμένος με τον πατέρα του (Τζιμ Μπάκους) επειδή δεν θέλει να αντισταθεί στη μητέρα του (Αν Ντόραν).
Επιστρέφεται στους γονείς του και ο ντετέκτιβ Ρέι (Έντουαρντ Πλατ) του λέει ότι αν ποτέ βρεθεί σε δύσκολη θέση, να έρθει να του μιλήσει πριν κάνει οτιδήποτε απερίσκεπτο.
Την επόμενη μέρα, ο Τζιμ βλέπει την Τζούντι να περπατάει στον δρόμο και προσφέρεται να την πάει σχολείο. Εκείνη έχει ήδη κάνει μια βόλτα με «τα παιδιά» και τον απορρίπτει. Ο Τζιμ προσπαθεί συνεχώς να την πλησιάσει, αλλά εκείνη έχει έναν φίλο ονόματι Μπαζ (Κόρι Άλεν) που δεν φαίνεται να είναι από τους τύπους που θα απολάμβαναν τον ανταγωνισμό.
Είναι η πρώτη μέρα του Τζιμ στο σχολείο φτάνει και κάνει αμέσως ένα λάθος. Ενώ περπατάει προς την είσοδο, πατάει τη σφραγίδα του σχολείου, έναν άγραφο κανόνα. Κάποιος τον σταματά και του κάνει διάλεξη γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια μακρά σειρά από άσχημα ραντεβού με «τα παιδιά».
Κατά τη διάρκεια μιας σχολικής εκδρομής στο πλανητάριο, ο Τζιμ κάνει ένα ακόμα λάθος να καθώς προσπαθεί να είναι αστείος κατά τη διάρκεια της παρουσίασης και εξοργίζει «τα παιδιά». Ο Μπαζ αποφασίζει ότι θα περιμένουν έξω από το πλανητάριο να βγει ο μικρός Τζιμ για να ξεκινήσουν καβγά.
Μετά από μια προσπάθεια διαφυγής προς την αντίθετη κατεύθυνση, «τα παιδιά» σταματούν τον Τζιμ και τον Μπαζ, οι οποίοι μπαίνουν σε καβγά με μαχαίρια. Ο Τζιμ δέχεται το μεγαλύτερο μέρος της μάχης και πριν προλάβουν να φτάσουν οι φύλακες ασφαλείας για να σταματήσουν τον καβγά, ο Μπαζ και ο Τζιμ κάνουν αμοιβαία κατάπαυση του πυρός. Ο Μπαζ προσφέρει στον Τζιμ την ευκαιρία να γίνει ένας από αυτούς συμμετέχοντας σε ένα «chickie run». Ο Τζιμ συμφωνεί, ισχυριζόμενος ότι ξέρει τι είναι, αλλά πρέπει να ρωτήσει τον Πλάτωνα, που τον περιτριγυρίζει, τι είναι και εκείνος του εξηγεί ότι είναι ένας αγώνας δρόμου δύο αυτοκινήτων προς έναν γκρεμό. Το πρώτο άτομο που θα πηδήξει είναι ο χαμένος.
Κοτόπουλο. Αυτή είναι η μόνη λέξη που χρειάζεται για να κάνει τον Τζιμ κάτι. Είναι επίσης αυτό που τον βοηθά να μπλέξει σε μπελάδες. Δεν μπορεί να μείνει μακριά από αυτά σε όλη την ταινία, αλλά δεν είναι μόνο δικό του λάθος.
Το «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία» είναι μια υπέροχη ταινία. Ενσαρκώνει το είδος των ταινιών για τη χαμένη νεότητα. Είναι καλογραμμένη, σκηνοθετημένη και ερμηνευμένη. Ο Ντιν αποδεικνύει ότι είναι ένα είδωλο, ενώ η Γουντ και ο Μινέο συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν.
Ο σκηνοθέτης Νίκολας Ρέι αποτύπωσε τα συναισθήματα μιας ολόκληρης γενιάς εφήβων στην ταινία «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία», μια ταινία που εγκαινίασε ένα κίνημα εφηβικών ταινιών και μετά το φαινόμενο της κυκλοφορίας της, εδραίωσε μια εντελώς νέα αγορά στο Χόλιγουντ, μια αγορά αποκλειστικά για τους κατά τα άλλα μη εκπροσωπούμενους εφήβους. Μέσα από την ταινία, μια ομάδα νεαρών ενηλίκων απέκτησε μια προσωπικότητα και ατομικισμό που δεν είχαν ποτέ πριν εκπροσωπηθεί στην οθόνη, εδραιώνοντας τη θέση τους μέσα στη δική τους μοναδική πολιτιστική ταυτότητα, γλώσσα και κοινωνικές τελετουργίες, όπως αντιπροσωπεύεται από την ταινία του Ρέι και σε εκείνες που ακολούθησαν για να χρησιμοποιήσουν την ταινία του ως σημείο αναφοράς.
Η ταινία του Ρέι ήταν η πρώτη που «έπιασε» τους εφήβους της δεκαετίας του 1950 με όλες τις συγκρούσεις τους, τους αδιάφορους γονείς, τη σεξουαλική σύγχυση, το κοινωνικό άγχος και την αποξένωσή τους. Τροφοδοτώντας περαιτέρω την ιστορική της σημασία, η ταινία εμφύτευσε τον σταρ Τζέιμς Ντιν ως ένα διαχρονικό είδωλο για την μεταθανάτια εμφάνισή του στην οθόνη ως κεντρικός ήρωας, ένας μαχαίρι που κρατάει, αγώνες αυτοκινήτων, νεανική δυσαρέσκεια ή «παραβατικός». Αλλά η ομορφιά και η πολυπλοκότητα της ιστορικής ταινίας του Ρέι του 1955 συχνά παραβλέπονται υπέρ της επιρροής της στην αμερικανική ποπ κουλτούρα. Σε ένα δυνατό μελόδραμα για την οικογένεια, τη φιλία και την ταυτότητα, η ταινία του Ρέι υιοθετεί μια εξαιρετικά επιτηδευμένη στυλιζαρισμένη προσέγγιση τόσο στην οπτική όσο και στην εκφραστικότητα των ερμηνειών, μια σχεδόν ονειρική προσωπικότητα που προκαλεί το έντονο, αόριστο κύμα συναισθημάτων και σουρεαλιστικών αντιλήψεων που βιώνονται στην εφηβεία.
Movie info
ΗΠΑ, 1955.
Σκηνοθεσία: Νίκολας Ρέι.
Σενάριο: Στίουαρτ Στερν.
Ηθοποιοί: Τζέιμς Ντιν, Νάταλι Γουντ, Σαλ Μινέο, Τζιμ Μπάκους, Αν Ντόραν, Κόρεϊ Άλεν.
Διάρκεια: 111 λεπτά.
Αφήστε μια απάντηση