POULET AUX PRUNES (CHICKEN WITH PLUMS)
Η Μαρτζάν Σατραπί έχει χαράξει μια πολύ ιδιαίτερη θέση, αρχικά ως σκιτσογράφος με ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο ασπρόμαυρο στυλ σχεδίασης που φαίνεται στα graphic novels της, τα οποία βασίζονται στη ζωή της ως μαθήτρια στο Ιράν. Ζώντας τώρα στη Γαλλία, η Σατραπί έχει επεκταθεί περαιτέρω στη δημιουργία ταινιών βασισμένων στα graphic novels της. Η πρώτη ήταν η «Περσέπολις» του 2007, μια αυτοβιογραφική ταινία κινουμένων σχεδίων σχεδιασμένη με το δικό της στυλ, σε σενάριο και σκηνοθεσία μαζί με τον Βίνσεντ Παρονό. Και τέσσερα χρόνια αργότερα συνεργάζονται ξανά για την live-action ταινία «Κοτόπουλο με δαμάσκηνα».
Ο Νάσερ Άλι (Ματιέ Αμαλρίκ), ένας ευέξαπτος και παγκοσμίως διάσημος βιολιστής στην Τεχεράνη της δεκαετίας του 1950, πέφτει σε κατάθλιψη αφού το αγαπημένο του βιολί καταστράφηκε. Σε μια κρίση κολοσσιαίας νευρικότητας, αποφασίζει ότι αφού είναι σπασμένο, η ζωή του είναι πλέον άσκοπη και επομένως θα πεθάνει. Στην αρχή, μας δείχνουν την κηδεία του, οπότε δεν υπάρχει μυστήριο για το αν θα τα καταφέρει ή όχι. Αλλά η ταινία κινείται μπρος-πίσω στο χρόνο για να δείξει τον αντίκτυπο της ζωής και του θανάτου του στην οικογένειά του συμπεριλαμβανομένης της αντιπαθούς συζύγου του, Φαρινγκίς (Μαρία ντε Μεντέιρος), της παρεμβατικής μητέρας του, Παρβίν (Ιζαμπέλα Ροσελίνι), της δυστυχισμένης κόρης του Λίλι (Κιάρα Μαστρογιάνι ως ενήλικας) και του επαναστάτη αδελφού του Άμπντι (Έρικ Καραβάκα). Όλοι προσπαθούν να κρατήσουν τον Νάσερ Άλι σε αυτή τη ζωή, αλλά σιγά σιγά μαθαίνουμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ο Νάσερ τα παράτησε.
Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον ταξίδι για να ζήσει κανείς σε μια εποχή και έναν τόπο, το Ιράν πριν από την πτώση του Σάχη. Αρκετά πλάνα είναι σκηνοθετημένα ως κόμικς, αλλά αυτή η λεπτότητα συχνά λειτουργεί εξαιρετικά καλά. Άλλες φορές όμως είναι υπερβολικά σκηνοθετημένο και αποσπά την προσοχή.
Ίσως η Σατραπί ήταν πολύ κοντά στο αρχικό υλικό, καθώς ο ρυθμός και ο συγχρονισμός είναι ακατάστατοι και αόριστα εστιασμένοι. Μια πιο σφιχτή δομή και η διατήρηση του ενδιαφέροντος στο θανάτου του Νάσερ Άλι ως μυστηρίου θα είχαν αποτρέψει το διακύβευμα από το να είναι τόσο δυστυχώς χαμηλό το αποτέλεσμα. Παρά ταύτα, ο Αμαλρίκ ένας από τους πιο ευέλικτους και διακριτικούς ηθοποιούς καταφέρνει να μεταφέρει τόσο την σκυθρωπή τερατώδη φύση όσο και την συντριπτική θλίψη ενός άκαρδου άνδρα. Η ντε Μεντέιρος, αξιοποιεί επίσης στο έπακρο έναν χαρακτήρα του οποίου η δυστυχία είναι ταυτόχρονα αξιολύπητη και κατανοητή.
Αλλά η πιο εντυπωσιακή σκηνή είναι μια αναδρομή στο παρελθόν του γιου του Νάσερ Άλι, Σάιρους (Μάτις Μπουρ ως ένα ενοχλητικά χαρούμενο αγοράκι και ο Κρίστιαν Φρίντελ ως ενήλικας), ο οποίος εγκαταλείπει την ιρανική επανάσταση σπουδάζοντας στο Ουαϊόμινγκ και παντρεύεται μια Αμερικανίδα. Εκεί απεικονίζει την αμερικανική οικογένειά και προσφέρει σημαντική τροφή για σκέψη, κυρίως στην αντίθεσή της με τον κομψό και εκλεπτυσμένο κόσμο του Νάσερ Άλι.
Παραδόξως, όμως, με όση δημιουργικότητα και φροντίδα έχουν δοθεί στη σκηνοθεσία αυτών των στιγμών, μεγάλο μέρος τους γίνεται εις βάρος μιας συναρπαστικής και προοδευτικής αφήγησης. Το “Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα” είναι ένα αξιοθαύμαστο ταξίδι στην τρύπα του μυαλού και της έμπνευσης ενός μοναχικού ανθρώπου, αλλά χάνει τον δρόμο του περίπου στα μισά της ταινίας και μοιάζει με μια σειρά από εμπνευσμένες, υπέροχες ταινίες μικρού μήκους, που συγκρατούνται από τα πιο απλά νήματα.
Movie info
Γαλλία – Γερμανία – Βέλγιο, 2011.
Σκηνοθεσία: Μαρζάν Σατραπί, Βίνσεντ Παρονό.
Σενάριο: Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Προνό.
Ηθοποιοί: Ματιέ Αμαλρίκ, Εντουάρ Μπερ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Κιάρα Μαστογιάννι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι.
Διάρκεια: 93 λεπτά.
Αφήστε μια απάντηση